اگرچه فارست از 35 شنوندهاش با ذوق حرفهای استقبال میکند – او میگوید “189.16… The Scream” را گوش میدهید، او یک اپراتور کامل 911 نیست. ساکنین که مانند سنجابها به دام افتادهاند، از او برای انتخاب اسلحهها، پریدن از ماشینهایشان و بیرون رفتن مخفیانه از ساختمانهای اداری برای جلوگیری از سر بریدن توسط مرد سوتزن از او التماس میکنند، و من هم مانند او، از میان گزینههای دیالوگ، برخی از آنها زمانبندی شده، برای کمک انتخاب میکنم. آنها به این هدف می رسند.
دید ترسناک منحصر به فرد Team17 در سال جاری من را تحت تأثیر قرار داد بازی کردم لایروبی، یک بازی ماهیگیری نیمه شبح وار و نیمه سرد، اما فرکانس قاتل به نوعی حتی از آن هم جذاب تر است. در طول پیشنمایش یک ساعتهام، شروع کردم به این باور که در یک آزمایشگاه ساخته شده است تا افراد دقیقاً مانند من را جذب کند. به عبارت دیگر، افرادی که برای تماشای اسلشرها به سینما میروند و به مرگهای بد میخندند، و به طور جداگانه اما با شور و شوق یکسان، نسبت به بار جنسی وصفناپذیر ایستگاه رادیویی دانشگاه خود نوستالژیک هستند.
بنابراین در حالی که اپراتور 911 Leslie برای دریافت کمک از نزدیکترین شهر، یک سفر چهار ساعته رفت و برگشت انجام می دهد، همه تماس های 911 به ایستگاه رادیویی من تغییر مسیر می دهند. در نگاه اول شخص، و با کمک پگی تهیهکننده گهگاه عشوهگرم، ضبطهای سینت پاپ تخیلی و سرگرمکننده مانند «Stab in the Twilight» توسط Knife و EZ را معرفی میکنم. پخش تبلیغات پولی و هایپرمحلی از «Giblet Field» (معروف به «میزان اندازه گیری کدو معروف»). و از همسایه های وحشت زده ای که با مرد سوت می زند تماس بگیرند.
یکی از قربانیان او، کلانتر متیوز، اولین خط دفاعی گالووز و متأسفانه یکی از سه کل پلیس آن است. دو نفر دیگر به ترتیب پس از برخورد با مرد سوتزن و در تعطیلات در کانکون از بین میروند.
اما کسالت بصری من را بهخصوص آزار نمیدهد. گوش دادن دقیق به مشکلات تماسگیرندگان در تلاش برای بازگشایی و حل آنها برای من به اندازه کافی سرگرمکننده است، کسی که مانند فارست، در حین کار با افراد مصاحبه میکند و به طور تفریحی به شایعات و سنتپاپ علاقه دارد. نقشهای صداپیشهها، در سراسر صفحه، بینقص هستند، لحن و آهنگ خطوط را با لمسی ملایم مدیریت میکنند و یک کمدی سیاه متقاعدکننده را ارائه میدهند.
توسعه دهنده مستقل Team17 فرکانس قاتل1 ژوئن، با داشتن برخی از بهترین، قانعکنندهترین صداگذاری و دیالوگهایی که در یک بازی ترسناک دیدهام، من را شگفتزده میکند. این یک تراژیک کمدی است که در یک ایستگاه رادیویی در دهه 80 اتفاق میافتد، و این امر مستلزم جذابیتهای عجیب و غریب برای شخصیتهایش است، اما من تحت تأثیر این قرار گرفتم که چقدر خوب غرور خود را برای ایجاد یک تجربه منحصر به فرد سرگرمکننده و ترسناک اجرا میکند.
میبینم که از ترکیبی از احساس غش و توصیه پگی برای جستجوی اطلاعات مفید در دفتر استفاده میکنم، در نهایت یا به مردم میگویم که به دلیل اینکه من میخواهم، تیزر را از روی اسپری فلفل انتخاب کنند، یا پیچ گوشتی را در احتراق قرار دهند، زیرا مجله من پیدا شده در حمام می گوید. این رویکرد نتایج متفاوتی دارد و من در نهایت دو نفر از ساکنان را می کشم. اوه!
اسکرین شات: تیم 17 دیجیتال
منبع: https://kotaku.com/killer-frequency-best-survival-horror-game-steam-fnaf-1850410187
بازی در حفظ لحن نیمه جدی خود حتی در این لحظات پرتنش ماهرانه است و معمولاً به بازیکنان این امکان را میدهد که از بین دیالوگهای غمانگیز یا تند انتخاب کنند تا تصمیم بگیرند که فارست در لحظهای که بهعنوان ضدقهرمان شهر زادگاهش احساس همدلی کند. هنگامی که من به طور تصادفی رهبری می کنم جاز دویدن برای مثال، من فلپانت را انتخاب میکنم، و فارست میگوید امیدوار است که زن جاز به بهشت پرواز کند.
خوشحالم که این با حس شوخ طبعی من همخوانی دارد، زیرا اتفاقات زیادی در آن نمی افتد فرکانس قاتل جدای از چیزی که از طریق تلفن می شنوید. اگرچه به نظر می رسد که بازی اینگونه تنظیم شده است پنج شب در فردی، جایی که پیمایش موفقیت آمیز یک سناریو به آرامی شما را به سمت شب می کشاند – 12 صبح، سپس 12:42، 1:04 و غیره – بیشتر کنش ها خارج از صفحه انجام می شود.
