پست خداحافظی سیسی جیانگ و آخرین کلمه در مورد روزنامه نگاری بازی

علیرغم اعتماد به نفسی که از سر ناچاری در اینجا مطرح می‌کنم، وقتی با باهوش‌ترین آدم‌های این صنعت کار می‌کنم، سخت است که احساس کنم باهوش‌ترین فرد در اتاق هستم، و ما در معرض برخی از شدیدترین انتقادها هستیم. البته، خشم عمومی بخشی از اعتبار است: خوانندگان پر سر و صدا هستند زیرا بازی های ویدیویی و وب سایت ما درباره آنها را جدی می گیرند. در حالی که من ویژگی های گزارش شده نیاز به پشتکار زیادی داشت، سخت ترین بخش بودن کوتاکو نویسنده به سادگی هر روز ظاهر می شد و با بالاترین استانداردها در روزنامه نگاری بازی حفظ می شد. فکر می‌کنم اکثر مردم تحت فشار قرار می‌گرفتند. ما آن را به الماس تبدیل کردیم. و ما این کار را انجام دادیم از نو، و از نو، و از نو.

مهم نیست چه مدیران رسانه های میراثی به پوشش اکوسیستم عظیم ما فکر کنید، داستان های باورنکردنی و مهم زیادی در مورد بازی های ویدیویی وجود دارد که هر روز اتفاق می افتد. شما فقط به افراد باهوش و با انگیزه نیاز دارید که می دانند کجا را نگاه کنند. با وجود ناگوار چیزهایی که دائماً در جامعه اتفاق می افتد، دنیای زیبای بزرگی در بیرون وجود دارد. فقط ای کاش می توانستم همه آن را شرح دهم. وقتی رسیدم کوتاکو، می خواستم خوانندگان را در مورد چیزهایی که تصور می کردند می دانند بیشتر کنجکاو کنم. من داستان هایی در مورد آن نوشتم بزرگترین فرنچایز چیزی که گیمرها هرگز در مورد آن نشنیده اند. من مصاحبه کرد نهنگ ها در مورد عادات خرج کردنشان من در واقع بازی های موبایل را با آن بازی کردم تبلیغات وحشتناک در شبکه های اجتماعی. هرگز به چیزهایی که از قبل در مورد بازی می دانید بسنده نکنید. همیشه به سمت افق بدوید.

شوخی کردم ببینید، یکی از چیزهای عجیبی که برای افرادی که در این وب سایت کار می کنند اتفاق می افتد این است که آنها شروع به اهمیت دادن بیش از حد به روزنامه نگاری می کنند. صنعت به سمتی می رود که شرکت ها و تأثیرگذاران به جای نویسندگانی که به یک کد اخلاقی حرفه ای ملزم هستند، نحوه صحبت درباره بازی ها را شکل می دهند. شرکت های بزرگ، دارای شخصیت حقوقی لعنتی ادامه دارد با هشدار دهنده منظم بودن اخراج دارند اصابت یا بسته شده چندگانه بازی اخبار خروجی ها در طول سال گذشته بله، گزارش بازی‌ها مهم‌تر از همیشه است، اما به نظر می‌رسد، درست زمانی که بیشتر به آن نیاز داریم، فرصت‌های کمتری نسبت به زمانی که من برای اولین بار شروع به نوشتن کردم، وجود دارد.

من به پایان زمان نوشتنم نزدیک شده ام و تازه متوجه شدم که باید در مورد همکارانم صحبت کنم. فراموش کردم در مورد زمانی که سعی کردم متقاعد کنم صحبت کنم جالوپنیکاستیو به نه برای زیر گرفتن همکارش برای علم خودرو. یا دفعات بی شماری که اتان من را در تحقیق درباره لباس‌های کثیف شرکت‌ها به‌رغم این کار راهنمایی کرد وحشتناک در آن زمان برای یک خبرنگار کودک بود. یا زمانی که در حال از دست دادن قدرت ایده‌ای برای وبلاگ بودم، اما یکی از فتوشاپ‌های الهام‌گرفته از آیزایا مرا به Google Docs فرستاد. من باید در مورد همه مواقعی صحبت کنم که آری پشتیبان عاطفی من بود، اما این ممکن است سرش را حتی بیشتر از آنچه در حال حاضر دارد متورم کند. کارولین، تو من را برای ویرایش نقد کاملاً لوس کردی. از اینکه هرگز به من اجازه ندادید کمتر از 5-10 فکر برای هر چیزی که می خواستم در مورد یک بازی ویدیویی بگویم داشته باشم، سپاسگزارم. آلیسا! آلیسا، آلیسا، آلیسا. شما احتمالاً آشفته ترین اجنه ای هستید که من تا به حال با آن کار کرده ام، و امیدوارم این انرژی هرگز شما را رها نکند. از اینکه به شیطانی ترین ایده های من بله گفتید متشکرم و متاسفم که مجبور شدید آنها را ویرایش کنید. پاتریشیا، از اینکه من را استخدام کردی و برای داستان های من خفاش کردی متشکرم. متاسفم برای دفعاتی که به دفتر شما رفتم و وانمود کردم که مسئول آن هستم کوتاکو.

خوب، عذاب و غم کافی است. علیرغم انجام یکی از سخت ترین شغل ها در کل صنعت، من در اینجا فرصت های واقعاً بالنده ای داشتم. در بین نوشتن «اخبار» به این موضوع رسیدم مصاحبه توسعه دهندگان از خارج از آمریکای شمالی / اروپای غربی / ژاپن. من با افرادی صحبت کردم که تقریباً هر روز بازی می کردند، اما خود را “بازیگر” نمی دانستند. من از سازندگان بازی خواستم که به ما بدهند نمای بدون مزخرف به اتوماسیون هوش مصنوعی در بازی. من نیازی به یک شرکت بازی نداشتم که به من اجازه دهد. تنها چیزی که لازم است غریزه گفتن “اوه، واقعا؟” است. وقتی ادعایی خلاف حقیقت شخصی باشد.

نزدیک به دو سال بعد، چاره ای جز خندیدن ندارم. و کمی گریه کن ولی بیشتر بخند

اکنون، متوجه شدم که هر وبلاگ یک معجزه است. بله، حتی آنهایی که در مورد عبور حیوانات پورن یا جراح که ظاهراً با کنسول جنگید در وسط یک عملیات با این وجود، من برای خوانندگان جنگیدم و من برای همکارانم جنگیدم. در حالی که نیویورک تایمز با مترقیان بر سر اینکه آیا یا نه مبارزه کرد ترنس هراسی یک موضع قانونی است، من یک گزارشگر آشکارا غیر دودویی و چینی در کشوری بودم که در آن به طور فزاینده ای خطرناک است که هر یک از این چیزها باشد. من زمانم را در جنگ فرهنگی گذراندم و اکنون دعوای دیگران است. خدانگهدار

و به خوانندگان من: از اینکه وقت خود را به مقالات کوچک احمقانه من اختصاص دادید بسیار سپاسگزارم. کنجکاو باشید و اجازه ندهید تا زمانی که من بیرون هستم، فرهنگ بازی خراب شود. بعدا تو را بو کن