چگونه زندگی می کنی اثر هایائو میازاکی؟ یک خداحافظی با جنون با شکوه است

همچنین این واقعیت وجود دارد که ماهیتو در بیشتر قسمت های فیلم به شدت عصبانی است، به همان روشی که میازاکی است. میازاکی چیزی فراتر از یک آدم کج خلقی است: در مصاحبه های متعدد، به نظر می رسد که او بدبین و حتی عمیقاً پوچ گرا است. او یک محیط بان مادام العمر است که اغلب این تصور را ایجاد می کند که به بقای درازمدت گونه ما در مواجهه با پیشرفت های تکنولوژیکی و صنعتی اعتقادی ندارد. این موضوع به ویژه در فیلم او مشهود است شاهزاده مونونوکه، جایی که انسان‌ها (در استعاره‌ای روی بینی) به نام پیشرفت، خدای جنگل را می‌کشند. ماهیتو هیچ تنفری از مدرنیته یا تکنولوژی نشان نمی دهد، اما به دنیای آرامش بخش گذشته چنگ می زند.

هایائو میازاکی، کارگردان ژاپنی، در سال 2008 در ونیز، ایتالیا، در کنار مجسمه‌ای از یک شیر سبک با یک دست روی سر ایستاده است.

چطوری زندگی می کنی؟ در حال حاضر در ژاپن بازی می کند، در نسخه معمولی و روی صفحه نمایش های IMAX. تاریخ اکران ایالات متحده اعلام نشده است، اما GKIDS این فیلم را خریداری کرده و قصد دارد آن را در اواخر سال جاری با این عنوان به سینماهای آمریکا بیاورد. پسر و حواصیل. Polygon این داستان را زمانی به روز می کند که نقشه های تئاتر آمریکایی فیلم فاش شود.

منبع: https://www.polygon.com/23797923/how-do-you-live-boy-and-the-heron-hayao-miyazaki-review

چند چیز نشان می دهد که ماهیتو قرار است نماینده خود میازاکی باشد. در پروفایلی درباره نویسنده-کارگردان، بی بی سی نوشت میازاکی همچنین پیوند محکمی با مادرش داشت و در طول جنگ جهانی دوم، او به همراه پدرش که قطعات هواپیماهای جنگنده را درست می‌کرد، مانند پدر ماهیتو به روستاها رفت.

بخوانید: حکم کار اجباری برای رهبر سابق میانمار

بیایید آن را از ابتدا در نظر بگیریم. در ژاپن در دوران جنگ جهانی دوم، پسر جوانی به نام ماهیتو پس از مرگ مادرش و ازدواج پدرش با خواهر همسر مرحومش، ناتسوکو، به روستا نقل مکان می کند. ناگهان یک حواصیل خاکستری شروع به آزار ماهیتو می کند و در نهایت با صدای انسانی صحبت می کند و به او می گوید مادرش زنده است. ماهیتو پرنده را به برج عجیبی که عمویش ساخته است تعقیب می‌کند و وارد دنیای دیگری می‌شود که در آن به دنبال مادر تولدش می‌گردد، سعی می‌کند نامادری‌اش را نجات دهد و به طور کلی با چالش‌های فانتزی که به بلوغ جدیدی می‌رسد دست و پنجه نرم می‌کند.

سپس ارتباط بین ماهیتو و دنیای اساطیر ژاپنی وجود دارد. به‌عنوان مثال، به نظر می‌رسد که ارجاع‌های متعدد به این که چگونه ناتسوکو، نامادری ماهیتو، دقیقاً شبیه مادر مرده‌اش به نظر می‌رسد، یک تراژدی بعدی را پیش‌بینی می‌کند: ناپدید شدن او در دنیای فانتزی. می تواند اشاره ای به اسطوره آمه-نو-واکاهیکو و آجیسوکیتاکاهیکون، که به ما می آموزد که اظهار نظر در مورد شباهت های انسان زنده و مرده بدشانسی است. آمنه واکاهیکو نیز در شرایطی از بین رفت که شامل کمان، تیر و پرنده بود که در سلاح انتخابی ماهیتو در فیلم و همراه حواصیل او منعکس شده است. همچنین صحنه‌ای وجود دارد که ماهیتو به سمت نامادری باردارش پشت پرده هدایت می‌شود و او با نگاه کردن به اطراف، قوانین را زیر پا می‌گذارد، که تقریباً منجر به فاجعه می‌شود. آن صحنه شباهت های سطحی با اسطوره دارد پرنسس تویوتاما و هوری.

تنها پس از یک بار مشاهده، به نظر می رسد که تنها سوالی که میازاکی مایل به پاسخگویی قطعی است این است که چرا چطوری زندگی می کنی؟ اصلا به بازار عرضه نشد تا اولین نمایش، هیچ تریلر وجود نداشت یا کمپین های تبلیغاتی که تولید جدید گیبلی را تبلیغ می کنند… زیرا وقتی از متن خارج شود، هر صحنه یا نمائی از این فیلم فقط مخاطب را گیج می کند. طوطی‌های بامزه، به‌اندازه انسان، انسان‌خوار و انبوهی از مادربزرگ‌های لاستیکی که به نظر می‌رسد پودینگی برای استخوان دارند، تنها برخی از چیزهایی است که احتمالاً بخش بازاریابی گیبلی را به گریه انداخته است.

در ظاهر، همه اینها برای دوره یک فیلم میازاکی، با عناصر کمیاب از روحیه دور، همسایه من توتورو، یا خدمات تحویل کیکی. سردرگمی زمانی شروع می‌شود که بینندگان سعی می‌کنند با طوطی‌ها، شخصیت‌های بی‌زمان علیت‌شکنی، و حواصیل که تبدیل به یک مرد کوتوله‌مانند کوچک می‌شود که پرنده‌ای زنده مانند کت و شلوار پوشیده است، آن را ثابت کنند. آیا همه این عناصر می توانند ترولینگ هدفمند از کارگردانی باشد که به زبان ظرافت، شخصیت تندش شناخته می شود؟ شاید، اما به نظر می رسد که در پشت این جنون جمله ای وجود دارد: انگار میازاکی می گوید: «این کار زندگی من است. برای من مهم نیست که شما از آن لذت برده اید. خداحافظ.”

این اولین برداشت از هایائو میازاکی چطوری زندگی می کنی؟ از افتتاحیه فیلم در ژاپن می آید. هنوز برنامه اکران این فیلم در آمریکا اعلام نشده است.

درست مانند رمان یوشینو، این اسطوره ها دوره ای گذشته را نشان می دهند، ایده ای که با توجه به اینکه چگونه دنیای فانتزی چطوری زندگی می کنی؟ پیری، فروپاشی و پوسیدگی است. وسوسه انگیز است که به این مضامین به عنوان میازاکی در حال انعکاس مرگ و میر خود و ناپدید شدن دوران خود نگاه کنیم.

عنوان چطوری زندگی می کنی؟ اشاره به رمان 1937 جنزابورو یوشینو به همین نام – رمان مورد علاقه میازاکی در دوران کودکی – است که ماهیتو آن را پیدا کرده و در فیلم می‌خواند. این کتاب داستان پسر 15 ساله‌ای را در ژاپن پیش از جنگ (که اساساً دنیای دیگری است، در مقایسه با هرج و مرج جنگ جهانی دوم و دوره پس از جنگ) روایت می‌کند که شجاعت و شجاعت از خود نشان می‌دهد و می‌خواهد درباره دنیای اطرافش بیشتر بداند. این یک نوع داستان قدیمی از دورانی متفاوت است، داستانی که شاید جایی در دنیای امروز نداشته باشد.

عناصر فانتزی فیلم کاملاً زیبا به نظر می رسند و طبیعتاً شامل نماهایی از غذای کلاسیک با ظاهر غیرممکن گیبلی می شوند. اما آنها با نوعی غم و اندوه برای روزهای گذشته همراه می شوند، همراه با درک کامل و غیر عاطفی که دیگر امکان بازگشت آنها وجود ندارد. که همه احساس می‌کنند کارگردانی قبل از تعظیم آخرین نگاهی به حرفه‌اش می‌اندازد. چطوری زندگی می کنی؟ تمام امکانات یک آواز قوی عالی را دارد. این که آیا واقعاً اینطور است – آیا بازنشستگی میازاکی این بار باقی می ماند – چیزی است که برای مدتی نمی دانیم. در این بین طرفداران او می توانند بارها و بارها این فیلم را تماشا کنند و همیشه چیزهای جدید و هیجان انگیزی در آن بیابند. فیلم پایانی یا نه، هنوز هم یک مشترک هایائو میازاکی است، و آن‌ها ارزش بازبینی تقریباً بی‌پایانی دارند.

چطوری زندگی می کنی؟ به نظر می رسد به تعدادی از فیلم های قبلی گیبلی اشاره می کند. ماهیتو به خاطر مادرش از شهر دور می‌شود، دقیقاً شبیه ساتسوکی و می همسایه من توتورو. برجی که ماهیتو را به دنیایی دیگر هدایت می کند، در معماری خود زنده و غیرممکن به نظر می رسد و با اضافه شدن صحنه های آتش جادویی، بیش از کمی یادآور قلعه متحرک هاول. اما مهمترین پژواک مربوط به باد برمی خیزد، فیلم قبلی «آخرین فیلم میازاکی» نیز حول محور جنگ جهانی دوم می‌گذرد و به موضوع آفرینش می‌پردازد، و اینکه چگونه اغلب دست به دست هم می‌دهد. چطوری زندگی می کنی؟ به آن ایده برمی گردد، اما بیشتر به نظر می رسد که میازاکی در مورد خودش و فرآیند خلاقانه اش صحبت می کند.

10 سال از آن زمان می گذرد باد برمی خیزد، فیلمی که طرفداران استودیو گیبلی مشهور ژاپنی در آن زمان تصور می کردند پروژه نهایی برای هایائو میازاکی، کارگردان آثار کلاسیکی مانند همسایه من توتورو و روحیه دور. اما میازاکی – که معروف است چندین بار بدون توقف قابل توجه کار خود را بازنشسته کرده است – در سن 82 سالگی با یک انیمیشن دیگر بازگشته است: چطوری زندگی می کنی؟، در سطح بین المللی به عنوان پسر و حواصیل. و در حالی که زمان بسیار طولانی توسعه آن منابع استودیو گیبلی را تحت فشار قرار داده است، اما به سرعت بودجه خود را پس می‌گیرد، فقط از همان افرادی که دوباره و بارها آن را تماشا می‌کنند تا سرانجام به آنچه در مورد آن است برسند.