Homebody یک بازی قدیمی مدرسه بقا توسط استودیوی Game Grumps است

اما بعد ساعت معکوس می شود و من دوباره به خانه رسیدم. من سعی می‌کنم این تجربه را از طریق درخت‌های گفتگو با دوستانم در هنگام گپ زدن به ارمغان بیاورم، اما مهم نیست که چقدر سعی می‌کنم به آن‌ها هشدار بدهم – این فقط به بحث‌های کوچک پیش پا افتاده تبدیل می‌شود. خونه ترس اولیه از زندگی خود را با ترس بسیار کمتر (اما قابل ربط بیشتر) از مکالمات ناخوشایند، روابط دوستانه تیره و عصبانی شدن مردم با شما مخلوط می کند.

امیلی، شخصیت اصلی Homebody، خانه اجاره ای بزرگ و سورئال را که دوستانش در حال گذراندن تعطیلات در آن هستند، بررسی می کند و به ساختاری شبیه به یک مرکز خرید باز می شود.

گروهی از دوستان در Homebody پاتوق می کنند. یکی از آنها بر روی یک مجسمه عظیم هات داگ بالا رفته است و با دستان باز شده در حال ژست گرفتن است که توسط ماه شکل گرفته است.

منبع: https://www.polygon.com/reviews/23755473/homebody-survival-horror-puzzle-game-grumps-reviewخونه در تاریخ 1 ژوئن برروی نینتندو سوییچ، پلی استیشن 4، پلی استیشن 5، رایانه شخصی ویندوزی، ایکس باکس وان و ایکس باکس سری ایکس منتشر شد. بازی با استفاده از کد دانلود ارائه شده توسط Rogue Games بر روی رایانه شخصی بررسی شد. Vox Media شراکت های وابسته دارد. اینها بر محتوای سرمقاله تأثیری ندارند، اگرچه Vox Media ممکن است برای محصولاتی که از طریق پیوندهای وابسته خریداری شده اند، کمیسیون دریافت کند. میتونی پیدا کنی اطلاعات بیشتر در مورد خط مشی اخلاقی Polygon در اینجا.

خونه; من باید سرنخ‌هایی پیدا کنم و معماها را حل کنم، در حالی که با فشار اجتناب از یک قاتل نقابدار مقابله می‌کنم. وقتی می میرم، ساعت به ابتدای شب برمی گردد. با این حال، خاطراتم را حفظ می‌کنم، که به طور مفیدی در یک گزارش حافظه مرتب شده و فهرست‌بندی می‌شوند. با پیشرفت من، حلقه زمان شروع به از بین رفتن می کند. شخصیت های دیگر نشانه هایی می دهند که آنها نیز از سرنوشت وحشتناکی که قرار است متحمل شوند آگاه هستند. قاتل زودتر در شب ظاهر می شود و روال را زیر پا می گذارد.

ترسناک ژانر وسیعی است، از فیلم های اسلشری غرق در خون گرفته تا داستان های عجیب و غریب و مغزی آتش اردوگاه. خونهمنتشر شده توسط Rogue Games و توسعه یافته توسط Dream Daddy: A Dad Dating Simulator استودیو Game Grumps به سمت دومی گرایش دارد. من نقش امیلی، یک زن جوان مبتلا به آگورافوبیا را بر عهده می‌گیرم – ترسی منزوی، خفه‌کننده از ترک مکان امن و تجربه‌های ناخوشایند، شرم‌آور یا ناراحت‌کننده.

بدتر از این، آقایی که صاحب خانه ای است که دوستانم اجاره کرده بودند، عجیب و غریب است. همه جا قفل و صفحه کلید است. یادداشتی را روی میز می‌بینم که مربوط به صندوق نامه است. اگر آن را باز کنم، یک کد رنگی پیدا می کنم که می توان از آن برای تنظیم دستگاهی در زیرزمین استفاده کرد تا قفل در دیگری را باز کند.

قاتل نقابدار و خانه خزنده تنها دلیلی برای کشف تنش بین امیلی، آگورافوبیا و دوستانش است. همینطور، خونه درباره وحشت فوری از چاقو خوردن نیست، بلکه پوسیدگی و انزوای آهسته ای است که توسط آگورافوبیا او ایجاد می شود. این بازی اضطراب از اتحاد مجدد با افرادی را بازی می کند که ممکن است از شما عصبانی باشند، و بدتر از آن، ممکن است احساسات آنها توجیه شود. در حالی که امیلی تلاش می کند تا از قاتل جان سالم به در ببرد، او همچنین باید با دوستانی که به آنها آسیب رسانده است، از سختی روابط صادقانه عبور کند.

من در خانه ای منزوی پر از دوستان هستم که در طول سال ها توسط یک نویسنده عجیب و غریب اجاره داده شده است، زمانی که برق به طور غیرمنتظره ای قطع می شود. بعد از چند شوخی در مورد فضای فیلم ترسناک، جعبه برق را چک می کنم که به طرز عجیبی خالی است – فقط دو سیم وجود دارد، یکی به اتاق زیر شیروانی و دیگری به زیرزمین. اینها نیز قسمت هایی از خانه هستند که توسط صاحب خانه غایب از ورود به آنها منع شده ایم. درست زمانی که از زیرزمین بازرسی می کنم، توسط یک چهره مرموز نقابدار با چاقو کشته می شوم.

بخوانید: The Last of Us PC دارای وصله اصلی برای بهبود گرافیک، عملکرد و موارد دیگر برای تجربه بهتر است